Anne schreef een verslag van de bijeenkomst van 2 november:
Gisteren hadden we de eerste bijeenkomst van de maand. Ik
koos het thema: Inspiratie
voor de dagelijkse Dharma. Het leek mij
waardevol dit thema in de sangha uit te wisselen.
Hieronder lees je hoe de bijeenkomst verliep:
In onze cultuur is het vaak makkelijker om te vertellen wat we niet doen,
en waar we ons dan vervolgens schuldig over voelen: 'Ik zou eigenlijk meer moeten mediteren, of…..voor ik het
weet heb ik zonder aandacht mijn bord half
leeg gegeten, of…. ik heb me toch weer laten meeslepen door mijn woede'.
We vinden onze beoefening niet gauw goed genoeg.
Maar schuld geeft niet veel energie of inspiratie. Daarom richten we vandaag de Aandacht op wat we wel doen,
ook al zijn het graankorrels. Misschien kunnen we elkaar inspireren. De Sangha kan elkaar versterken.
Laat ons in het dharmadelen helder en bewust kijken naar wat
er wel is.Laten we elkaar vertellen waar we onze inspiratie vinden, op
een plek in huis of buiten? Welke momenten van de dag krijgen onze Aandacht?
Waar vinden we inspiratie voor het pad dat we gaan: In
teksten van Thay, in muziek , in de
sangha, in….?
Geleide
meditatie:
1. Ik adem in en weet dat dit een inademing is
Ik adem uit en
weet dat dit een uitademing is
In Uit
2. Ik adem in en volg de lucht die in mijn longen stroomt
Ik adem uit en stroom mee
Volg
de luchtstroom Stroom mee
3. Ik adem in en voel de lucht in mijn hele lichaam
Ik adem uit en
laat los
Lucht
in hele lichaam
Loslaten
4. ik adem in en ben me bewust van ruimte
Ik adem uit en
mijn adem lost op in die ruimte
Ruimte ervaren Adem lost op
5. Ik laat mijn lichaam en geest rusten in de open ruimte
Loopmeditatie,
we liepen voor de hele sangha.
Tekst voor
de stille meditatie:
“Meditatie is een vorm van gastvrijheid.
Alles is welkom en gaat ook weer weg ”.
De stille meditatie werd spontaan afgesloten met een kleine
schoudermassage in tweetallen.
Tekst voor
het Dharmadelen:
Dharmadelen is een
daad van gastvrijheid in relatie tot de ander. Omdat onze geest van nature open is, kunnen we elkaar in dharmadelen
de hand reiken, we zijn niet onwetend. We spreken van boeddha tot boeddha. De ander is al een waarachtig heel menselijk wezen. Een “ heel”, menselijk wezen heeft soms verdriet, soms
vreugde, soms gaat alles mis, soms slaapt zij de hele nacht als een roos, soms
slaapt hij slecht.
En die mens is welkom
in het dharmadelen, we scheppen een
veld van milde, open aandacht, waar de
ander welkom is, wat zich ook aandient. We ontmoeten elkaar in dat gemeenschappelijke veld.
Er is simpelweg ruimte, zonder oordeel, zonder goede raad,
alleen maar ruimte. Ook de reacties die in ons opkomen hebben hun plaats in de
weidse, open ruimte van het boeddhaveld. maar we laten ons niet meeslepen. De ander is te allen tijde de ander, dat respecteren we. Vervolgens proberen we te “verstaan” hoe de wereld er voor de ander uitziet , zelfs
al zouden we daarbij niet verder komen dan te constateren hoe onbegrijpelijk
anders die wereld is. (vrij naar Edel Maex)
De vragen
die we deelden:
- Welke plek in je huis inspireert je om tot rust en meditatie te komen ?
- Hoe ziet die plek er uit?
- En is er buiten zo’n plek voor je?
- Welke momenten op de dag inspireren je om bewust aandachtig te zijn ?
- Het moment van ontwaken, het eten, als je een sms verstuurt, je tanden poetst ?
- Wat doe je dan?
- Waar haal je je inspiratie voor de Dharma vandaan?
- Natuur, teksten, muziek, ?
- Iets uit jezelf? Dankbaarheid dat je leeft, ademt ?
- Dat je inzicht hebt , bijvoorbeeld in lijden?
Vriendelijke groet en lotus,
Anne van Lissa.
