Een terugblik op een zomerbijeenkomst

Meestal is het rustig in de Sangha in de zomermaanden. Na de Dag van de Aandacht zijn er geen bijeenkomsten meer in het Vipassanacentrum. Dit jaar vonden velen van ons het toch lastig om elkaar zo lang niet te zien en het zonder steun in de beoefening te moeten stellen. Daarom zijn er toch bijeenkomsten geweest op intitiatief van enkele leden. Ik vind dat een teken dat we steeds meer naar elkaar toegroeien. Mooi om te zien.

Een aantal van ons was van plan om naar de zomerretraite van EIAB te gaan. Ter voorbereiding nodigde S. hen uit bij haar stacaravan. Else Marijke schreef  dezelfde dag nog een verslag, dat ze me toestuurde. Een mooi, passend verhaal over aandacht en zoeken naar geluk.

Vandaag, zaterdag 28 juli, zijn we te gast bij Sujata op een camping in Appelscha. Wat sanghaleden die zich willen voorbereiden op de retraite en lezing met Thich Nhat Hanh in augustus te Walbröl en Den Haag.

We hebben ook wat gasten: één uit een Chinese Karuna traditie en éen Karuna (Hanna) nog vrijwel zonder traditie: de 5 maanden oude baby van twee van onze sanghaleden. Ze zijn overigens beiden lenig: de wat ouder man vouwt zich moeiteloos in de halve lotus ( 50 jaar oefening, zegt ie!) en de jonge Karuna steekt zonder probleem bijna haar teen in haar mond.

We worden warm verwelkomd met koffie/thee en lekkers in een paradijselijk oord: stacaravan met ruim gazon en wijds uitzicht. Achter de heg ontvouwt zich een fri(e)s weiland met grazende koeien. Als we worden uitgenodigd om binnen te gaan mediteren, stel ik voor het toch maar buiten te doen. Hoewel bewolkt, is de fris warme lucht aangenaam. Bovendien heb ik nog nooit een “spettermeditatie” gedaan, en al zou het gaan plenzen,  een “plensmeditatie” lijkt me ook niet gek.  Het is tenslotte vakantie en dan valt de stress met bakken van me af en blijkt het Boeddhistisch ideaal van gelijkmoedigheid opeens binnen handbereik.

Als een wesp rond het hoofd van één van de deelnemers gonst, lijkt de “zoemmeditatie” ook een aanlokkelijke nieuwe variant.

De jonge Karuna doet vandaag de zangmeditatie: ze kirt en piept dat het een lieve lust is, de vogels voelen zich geïnspireerd en doen vrolijk mee. De hond van Asha bewaakt met gegrom de stilte. In deze zomerse omstandigheden verloopt de zit-loop-zit meditatie verrukkelijk: de adem in en uit, een frisse bloem, een stevige berg, alles lukt vandaag. Behalve dan die halve lotus – met een vleugje Karuna ( mededogen) laat ik me toch maar op een stoel zakken.

“Hoe bereid je je voor op de retraite?” is het het onderwerp van het dharmadelen voor en na de lunch. Drie van onze leden gaan wat eerder naar de retraite om te helpen alles klaar te maken. “Genieten” blijkt  het sleutelwoord, zie jezelf niet alleen als gastgever, maar ook de gast, geen onderscheid. Gelukkig zijn is belangrijker dan alles perfect geregeld te hebben.

Wat het je nodig tijdens de retraite? De één wil mogelijk wat ondersteuning als ze zich te midden van die 580 deelnemers alleen mocht voelen: een wandeling, even een omhelzing. De ander wil met een open houding ernaar toe: zien wat zich aandient….

De lunch is heerlijk en ook de zon, die toch nog tevoorschijn komt. Als we met 5 minuten stilte afsluiten , begint het toch nog te spetteren: wat tranen glijden langs mijn wangen.  Ach, wat mis ik mijn geliefde “spetter”  toch, mijn levensgezel en tochtgenoot, met wie ik vele retraites de stilte, de wijsheid en de lach mocht delen. Ik vraag om handen van de sangha en zo sluiten we af: de handen op elkaars harten: hartverwarmend. Nog wat stil geniet ik van een laatste kopje thee. Dank je wel Sujata  voor het goede idee, de fijne ontvangst!

En voor wie het betreft: een goede retraite. Voor jullie allen: een goede zomer met een vleugje Karuna ( mededogen)!

Else Marijke Schot

Compassionate lamp of the Source

De foto is afkomstig van Flickrhivemind