Geleide meditatie van 18 januari

Voorwoord: Voor “Iedere dag opnieuw beginnen”zijn naast het beoefenen van diep luisteren en mededogen ook het in contact zijn met je innerlijk geluk, innerlijke Boeddha en interzijn  belangrijk. Deze geleide meditatie nodigt je uit om deze elementen op een dieper niveau te ervaren. 

In mijn zitten ben ik mij bewust van mijn hele lichaam en adembeweging uit en in”*

Ik ben mij  totaal bewust van mijn  gedachten en gevoelens positief en negatief

Bewust  van mijn onwetendheid oorzaak van mijn lijden, omarm ik mijn onprettige gedachten en gevoelens  volledig. Hierdoor verliezen ze kracht, laat ik los 

Loslaten  verruimt mijn hart…, maakt mijn denken stil en vrij… en brengt mijn lichaam tot rust
Loslaten maakt mij rustig en vrij

  
Op deze manier kom ik in contact met mijn innerlijke Boeddha, ware zelf, de plek van vrede met vermogen tot werkelijk inzicht

Ik weet mij dan verbonden met  alles om mij heen, interzijn

Ik open mij dan voor nirwana, de beëindiging van het lijden, overstijgen van alle concepten zoals leven en dood, de ultieme werkelijkheid

*de onderstreepte woorden zijn tijdens de meditatie herhaald.

jan.2014

A.Schultink

18 januari - Iedere dag opnieuw beginnen

Als sangha houden we tijdens de eerste bijeenkomst van het nieuwe jaar regelmatig  de ceremonie van Opnieuw Beginnen, zoals die ons door Thich Nhat Hanh wordt aangereikt.

Dit jaar kozen Asha en ik voor een aangepaste vorm, die we goed vonden passen bij onze behoeften.

We wilden namelijk graag de “ bedankronde” ( de bloemen water geven) uitbreiden naar de hele sangha en de nadruk leggen op ieders kwaliteiten.

En we wilden iedereen vragen uit te spreken welke kwaliteit hij/zij het komende jaar gaat inzetten voor de sangha!

Best gewaagd, zo’n nieuwe vorm, maar wij vonden het de moeite waard om het te proberen.

Dit was onze dharma-inleiding:

Iedere nieuwe dag biedt ons de kans opnieuw te beginnen. Niet van voren af aan, in ons proces van transformatie, maar fris en onderzoekend in de beoefening.

Onze meditatie bijv. is nooit een herhaling, want wat vast zit, kan niet bewegen.

Onze adem begint te leven , als we niet automatisch ademhalen, maar ontdekkend.

Het kan zijn dat de adembeweging van dit moment niet prettig is, maar het is wel de adem van dit moment.

Onze compassie begint te leven, als we niet automatisch kijken en luisteren, maar met de ontdekkende vitaliteit  van diep kijken en diep luisteren.

Om , fris, zonder oordeel en met compassie naar onszelf en de ander te kunnen kijken en luisteren, oefenen we dit diep kijken en diep luisteren.

Zo kunnen we de beelden veranderen, die we van onszelf en anderen hebben.

We ontdekken wie we zijn,  we ontdekken  onze kwaliteiten  en daarmee versterken we ons eigen levensgeluk en de verbondenheid en kracht van  de sangha.

Ook deze dag biedt ons de kans om opnieuw te beginnen en met onze frisse blik en ons ontdekkende oog de sangha te herkennen.

Hierna deden we een geleide meditatie en een loopmeditatie en daarna volgde de eerste  ceremonie.  Drie keer werden we in de gelegenheid gesteld met iemand uit de sangha uit te wisselen welke kwaliteiten we in elkaar hebben gezien. Niet als ego-streling , maar om te oefenen in Diep kijken en Diep luisteren! Ik vond dat byzonder om te doen, het voelde zuiver en intiem.

 

De stille meditatie werd ingeleid met de drie toevluchten:

Ik neem toevlucht tot de boeddha, degene die me de weg wijst in dit leven

Ik neem toevlucht tot de dharma, het pad van liefde en begrip

Ik neem toevlucht tot de sangha, de gemeenschap die oefent in verbondenheid en compassie.

Nu volgde de tweede ceremonie. We staken elk een kaars aan, aan de Boeddhakaars, en vertelden welke kwaliteit we willen inzetten voor de sangha.

Dat was voor mij nogmaals een mooie ervaring, wisselend van grappig tot herkenbaar . tot verrassend.  Het nieuwe sanghajaar is begonnen!

Een hartegroet van Asha en Anne.

Binnenkort publiceren we de tekst van de geleide meditatie.

Een kijkje bij de oefengroep

Het is maandagmiddag 13 januari, zacht weer. De oefengroep komt voor het eerst dit jaar weer bij elkaar. Florry en Nuria sluiten zich aan voor deze bijeenkomst. We gebruiken sinds een tijdje het sanghawerkboek van Margriet Wolters, die lid is van de sangha Almere. 

Janna nodigt de bel uit en begeleidt de eerste en tweede meditatie. Zelf mag ik nog een keer de tien aandachtige bewegingen van Thay voordoen. Het lijken makkelijke bewegingen, maar ze goed voordoen zonder al te veel tekst is niet zo simpel als het lijkt!

Didi voert de kleine theeceremonie met ons uit, ik wil liever niet  overbodig buigen en beperk me tot een buiging voor ik de thee aanneem. Zo staat het in elk geval in het boek. Maar hoe erg is het als we afwijken van de vorm?

Na het dharmadelen leidt Joyce de nabespreking. Het wordt heel leerzaam, we hebben het over het belang van structuur, zeker tijdens onze maandelijkse sangha. Als we de structuur van de vormen kennen en aanhouden, dan leiden die ons niet af tijdens bijvoorbeeld de meditaties.

En dan is het daarna ook levendig  er eens van af te wijken, daar leent de korte sanghabijeenkomst zich goed voor, of onze Dag van Aandacht. En we praten over hoeveel tekst prettig is bij een geleide meditatie. Daar denken we verschillend over, gelukkig maar.

De zon schijnt, de houtkachel geeft een lekkere warmte, mooi hoor, zo’n middag samen.

Anne van Lissa

De weg van aandacht door Sister Chan Duc

In het pikkedonker loop ik over het smalle pad tussen de dennen in het bos. Ik omhels de bomen met heel mijn lichaam. Ik vraag raad over wat er in de meditatie in mij naar boven is gekomen. De bomen geven mij feilloos het goede antwoord. Ik ben veilig. Alle angst van vroeger is overbodig. Ik hoor de uil roepen. Herboren, vol inzicht, vol met vragen, verzoend met mezelf en het leven loop ik naar het klooster. Ik hoef aan niemand te vertellen wat ik heb meegemaakt. We zwijgen en maken allemaal onze innerlijke reis.

Ik ben verbonden met Moeder Aarde, die er altijd voor mij is.

Ik ben zelf ook Moeder Aarde, net als mijn overleden moeder. Ik ben het kind van de moeder aller moeders en de moeder aller vaders, van de oersoep en het stof der sterren. Ik ben verbonden met mijn voorouders, waar Thay het zo vaak over heeft. Ik ben deel van de stroom van grootmoeders, grootvaders, kinderen, kleinkinderen. Zo kan ik mild zijn voor mij zelf, en ook voor anderen. Zo zie ik dat bepaalde dingen worden doorgegeven en dat het niet mijn fout is, dat ik dat nog niet heb opgelost.

Bij de loopmeditatie ontroert mij bij het zien van al die individuen: hier loopt een mens met zijn of haar ouders en voorouders, zo gaan we allen samen.

Sister Chan Duc legt me uit wat verzoening is en hoe ik verlichting eveneens voor de vorige generaties kan bereiken. Het komt erop neer dat ik naar de negatieve zaadjes en gewoonte-energieën in mezelf moet kijken. Kan ik mezelf vergeven, dan kan ik ook mild zijn voor de ander. Als ik dan die negatieve gewoonte-energieën om kan vormen en in het vervolg alleen de goede zaadjes water geef en laat bloeien, heb ik de knoop losgemaakt. Hoewel in feite niets afkeurenswaardig is en het al een wonder is dat al die zaden in ons bestaan.

Vijf dagen in stilte geeft het voorrecht om diep naar binnen te gaan. Ik begrijp beter wat meditatie doet, ik voel merkbaar het effect. Dat motiveert me om thuis nog meer in stilte te zijn.

Door de adem te volgen, stop je het denken. Hoe meer je dat oefent, des te kleiner de rol van Manas wordt, de ik-maker die geen leed wil, die oordeelt, zich vastklampt, meer wil, altijd plezier najaagt. Zodra zijn rol kleiner wordt, kom je makkelijker in contact met alle zaden die in je zijn, ook met die je liever niet wilt voelen. Zonder zijn tussenkomst kunnen alle zaden natuurlijk opbloeien in je bewustzijn. Het denken kost veel energie, natuurlijkheid van stilte niet. Ik merk dat ik eerder herken wat er in me leeft, ook oude dingen, ik kan de dingen makkelijker laten komen en gaan, zonder oordeel, dat is bevrijdend.

Sister Chan Duc Spreekt mooi over Moeder Aarde, beantwoordt vol liefde onze geschreven vragen, ze reikt ons zoveel aan. Neem er de tijd voor, wil je spiritueel leven. We gaan naar huis en weten wat te doen. Ik lees niet meer de krant bij het ontbijt, ik geef de stilte de tijd te herkennen wat er in me is op het moment. Een boom omhelzen mis ik in de binnenstad. Of de magie van zomaar in het pikkedonker in het bos te zijn. Boven de stad hoor ik de ganzen overvliegen.

Ada/ Tedere handeling van het hart