No impact, slot

De tijd vliegt. Het is alweer dagen geleden dat we ons bezig hielden met No Impact Week. Colin Beaven geeft tien tips om ook na deze ene week aandacht te houden voor je 'impact'.

1. Eet geen vlees.
De vleesindustrie (het woord alleen al) legt meer druk op het klimaat dan vele andere industrieen. Ik heb ooit gelezen dat als iedereen één of twee dagen geen vlees eet, we een werelddeel aan landbouwgrond over houden. Het Boeddhisme vraagt ons om respectvol om te gaan met mensen en dieren. Meer landbouwgrond betekent dat onze medemensen in armere gebieden meer te eten hebben. En als we geen dieren meer eten, hoeven ze niet te worden opgesloten in dierenflats om te zorgen dat wij er zo goedkoop mogelijk zo veel mogelijk van kunnen opeten.

2. Drink geen water meer uit flessen.
Ik denk dat dat er in Nederland misschien minder toe doet dat in Amerika, maar dat weet in niet zeker. In ieder geval is al het plastic een enorme belasting voor de generaties na ons. Een lichtpuntje: bij mijn ecosupermarkt zijn de karretjes gemaakt van hergebruikte plastic flessen. Er kunnen dus ook mooie dingen mee worden gedaan.

3. Houd ecozondag
Gebruik een dag, middag of zelfs maar een uur per week geen apparaten en elektriciteit. Beantwoord je telefoon niet, kook niet, etc. En koop niets. In andere woorden, geef jezelf en de planeet wat rust op dit terugkerende moment. Probeer het eens een maand en zie wat het je oplevert! Kortom, kies voor rust, verstilling een aandacht voor het moment.

4. Geef een deel van inkomen weg
Voor wie het zich kan veroorloven. Er zijn genoeg doelen om uit te kiezen. Ik heb persoonlijk gekozen voor het steunen van meisjes in ontwikkelingslanden. De ervaring leert dat zij vaak voor de gezinnen zorgen en het inkomen moeten verdienen. Als zij een goede opleiding hebben en zelfstandig kunnen zijn, leggen we de basis voor een sterke, nieuwe generatie. Dat is mijn hoop en daar geef ik mijn geld aan. Een collega van mij geeft geld aan het MS fonds. Hij ziet bij zijn vrouw hoe groot het lijden is dat die ziekte brengt. Zo kiest ieder een doel dat bij hem of haar past en zorgt ieder op zijn manier voor de mensen, de dieren, de planten en de mineralen.

5. Kom er op eigen kracht: pak de fiets of ga lopen.
Afgelopen zondag had ik een prachtige meditatieve wandeling met Didi van de Sangha. Wat mooi is dat toch! Zo kunnen genieten van mist, weerspiegeling in het water, nieuwsgierige schapen en de warmte van de eerste zonnestralen. Wie had gedacht dat het geluid van voetstappen in herfstbladeren zo mooi zou zijn!

6. Produceer minder afval
We zadelen onze medemens en de natuur op met een groot probleem met al ons afval. Ieder plastic zakje minder is er één. En als we het allemaal in de gaten houden, hebben we zó heel veel plastic uitgespaard.

7. Bouw een gemeenschap op
Aandacht voor anderen, aandacht voor mensen in nood maar ook aandacht voor vrienden en familie. Het is vaak maar één mailtje, één telefoontje of één kaartje. ( en één TVprogramma minder?)

8. Neem je principes mee naar je werk
In een eerder blog vertelde ik over een van de leden van de Sangha die haar mok meenam naar haar werk: dat is een goed voorbeeld. Misschien is het een beter idee om je principes overal mee naar toe te nemen, maar het werk is een goed begin.

9. Besteed de tijd die je normaal TV kijkt aan ecoservice.
De gemiddelde Nederlander kijkt een paar uur per dag TV. In die tijd kun je geweldig veel! Het zou spannend zijn om te zien wat dat voor de gemeenschap kan betekenen.

10. Geloof erin dat je het verschil kunt maken.
Dat spreekt voor zich.

Duurzaamheid en voorzichtigheid met grondstoffen is een thema dat naadloos aansluit bij het Boeddhisme. Met deze week, en ook met de 10 tips ben ik nog niet klaar. Er is nog veel te winnen voor de natuur. Volgend jaar bij de No Impact Week kom ik er op terug. Of eerder, maar dat weet ik nog niet.

Marianne

Denken over engagement

Kraanvogels in Nagasaki

Tijdens de oorlog in Vietnam gingen studenten van Thich Nhat Hanh het land in om te helpen. Ze bouwden vernietigde dorpen weer op en hielpen de gewonden. Het meer moderne Boeddhisme van Thich Nhat Hanh trok veel mensen aan. Hij verzamelde duizenden vrijwilligers bij zijn Jeugdschool voor sociale dienstverlening. De aandachtige onverstoorbaarheid van deze mensen is een indrukwekkend monument voor het Boeddhisme.

Tijdens de afgelopen bijeenkomst van de Sangha was dit het onderwerp van de meditatie en het dharma delen. De meditatie bracht onze aandacht naar vrede, mildheid en mededogen in ons, die een weldaad zou kunnen zijn voor de mensen om ons heen.
Het dharma delen ging over twee vragen:
- Wat betekent geengageerd Boeddhisme in jouw leven en
- wat zouden we als Sangha kunnen doen voor Groningen?
De vragen bespraken we in kleine groepjes, die aan het eind van de sessie met de anderen deelden wat zij besproken hadden.

In ons eigen leven richten we ons op liefdevolle vriendelijkheid en aandacht voor anderen: een vriendelijk woord, een complimentje, een respectvolle opmerking. Onze ervaring is dat we anderen daar blij mee maken. Het is wel heel belangrijk om jezelf niet te vergeten; goed kijken wat je wel en niet kunt betekenen voor anderen. In het dagelijks leven is het vinden van die balans voor velen van ons al een behoorlijke opgave. Iedereen verliest zich wel eens in zijn of haar onrust en vergeet liefdevol te spreken of aandachtig te luisteren.

Wat we als Sangha kunnen betekenen is natuurlijk niet in een gesprek van een half uur duidelijk. We hebben net de Noordelijke dag van de Aandacht georganiseerd. Daarmee hebben we gezamenlijk iets waardevols gegeven aan andere sangha's. Dat was mooi om samen te doen. Maar wat zouden we in Groningen kunnen betekenen.

Uit de groep kwamen een paar ideeen. De crisis gaat veel mensen raken. Een van ons had een gesprek gevoerd met een vrijwilliger van de voedselbank en gehoord hoe zwaar mensen het kunnen hebben. Een ander wilde graag mensen met weinig geld uitnodigen om bij hem te komen eten, maar weet ze nog niet te vinden. Dat is een mooie combinatie. Het tweede idee ging in de richting van het helpen in zorginstellingen. Gewoon eenvoudig werk doen dat anders blijft liggen.

Het is een eerste aanzet, een pril begin van misschien een nieuwe koers van de Sangha.......

No impact week - vervolg

Er was eens monnik die water haalde. Hij liep met haast van de bron naar het klooster en morste daarbij water uit zijn emmers. De Zenmeester, die in de buurt zat te mediteren, riep hem bij zich en vroeg hem waarom hij het water doodde. Door zonder aandacht en in haast het water te halen, maakte hij in feite het water dood. Het water verdient aandacht, het hier en nu verdient aandacht. Voedsel verdient aandacht. Onze medemensen, dieren, planten en mineralen verdienen aandacht. Volgens mij kun je niet aandachtig verspillen.

Daar gaat No impact week voor een deel ook over. Na kopen en weggooien volgen reizen en eten. Dit schreef een van de leden van de sangha:

Ik heb geen auto alles doe ik met de fiets ik heb laatst twee grote nieuwe fietstassen gekocht de oude waren kapot en op de draad versleten, verder als ik een auto nodig heb leen ik hem van een vriend en voor de rest doe ik alles met de trein en bus maar ook dit komt maar weinig voor.Als ik een auto iedere dag nodig zou hebben zou ik een elektrische auto kopen.
De groente kopen wij op de markt van de natuur groente kraam alles in papieren verpakking.
Groenteafval gaat bij ons in de compost container in de tuin er blijft bij ons maar erg weinig afval over wat in de container gaat omdat we gescheiden in zamelen papier wordt opgehaald, glas gaat in de glasbak, batterijen zijn oplaadbaar en ga maar zo door. 
Kaas bij de biologische kaasboer, als we vlees eten is dit biologisch als we wijn of sap drinken is die biologisch.

En een ander schreef:

....wat ik ook leuk vind, is dat ik een compostbak op mijn plein heb en al mijn eigen groenafval dus recycle en soms ook van de buurman. en de compostbak heb ik weer gekregen van iemand waar hij stond te niksen in de schuur. de compost gaat op mijn bakkentuin.

Ik zelf heb vooral mijn tanden moeten zetten in vervoer. Ik rijd ongeveer 500 kilometer per week voor mijn werk. Het is niet te voorkomen dat ik auto blijf rijden, maar ik heb wel nagedacht over alternatieven. Ik ga erop koersen dat ik één dag in de week thuis werk. Het Nieuwe Werken is helemaal hip, daar kan ik aan mee gaan doen. Verder zal ik proberen een carpool-maatje te vinden. Dat kan voor één dag. Twee dagen per week minder autorijden, dat scheelt toch.

Het eten was eigenlijk het leukste onderdeel voor mij. Ik heb een streekbiertje geproefd (Maallust uit Veenhuizen), brood gebakken (blijf ik zeker doen) een nieuwe streekproductenwinkel ontdekt en er een heerlijke fles kersensap gekocht. Ik overweeg om zelf yoghurt te gaan maken. Dan doe ik er vantevoren al wat honing doorheen. Lekker honingyoghurt met walnoot en peer voor mijn ontbijt.

Er blijven natuurlijk ook aarzelingen:

Ik denk wel dat het piepkleine dingen zijn die we doen. en dat is allemaal haast niets tegenover als ik een keer met het vliegtuig ga, of de hele wereld die auto rijdt en alle industriële produktie.

En er is de positieve conclusie:

Toch maar gewoon die kleine dingen doen, want vredeleven begint bij mezelf. Ik denk altijd: de beste regenbui voor de natuur is de langdurige miezerbui, een gestage verzameling heel kleine druppeltjes. En dat zijn we eigenlijk met de no impact week.

Marianne

No impact week - de eerste dagen

Zondag gaat over kopen. Wat koop je, waarom doe je het? Hoeveel dingen koop je die je maar heel kort gebruikt? En wat doe je er daarna mee? Het blijkt dat we niet zoveel kopen en als we het doen, is dat met aandacht. Dat ik wat ik terug krijg. Opruimen en met weinig spullen leven vinden we prettig. Het geeft een gevoel van onafhankelijkheid. Maar daarnaast is er soms gewoon de bittere financiele noodzaak om niet te kopen. 

Zelf heb ik net een maand lang meegedaan met de d'ruitdaging: een initiatief van het bureau Yourganize. Elke dag kwam er een opdracht om iets uit te zoeken. Hoeveel flessen bodylotion heb je, hoeveel pennen slingeren er in je huis, hoeveel spullen heb je staan die je eigenlijk niet gebruikt? Ik heb heel veel weggegeven, weggebracht naar de kringloop en een enkel ding weggegooid. Ik ken dus het gevoel waar de anderen heb over hebben: de bevrijding als je minder spullen hebt. 

Met aandacht kopen is ook fijn. Bij de muziekwinkel Carillion in de luistercabine uitvoeringen van de bepaald muziekstuk vergelijken tot ik de beste gevonden heb. Dat is altijd een heerlijk moment. En de CD's blijf ik luisteren.

Maandag is afvaldag.
Wat gooien we weg? Ik had veel groenteschillen. In Groningen wordt het groenafval niet apart opgehaald. Dat is erg jammer. Ik overweeg een wormenbak te maken. Er staan voldoende voorbeelden op Internet.
Een van ons nam een eigen beker mee naar haar werk. Er werd om gelachen, maar ze is niet de enige die het doet. Er is nog een collega, en wie weet hoe sterk je samen staat.

Ook hier weer de kwestie van het geld. Sap in pakken is goedkoper dan sap in flessen. Welke afweging maak je dan, als je het niet breed hebt? De optimist zou zeggen dat no impact leven goedkoper is, maar dat hoeft niet te gelden voor mensen die al vegetarisch eten en losse groenten kopen. Dat is dus voor ieder een andere afweging. Maar het is in ieder geval een afweging

Ik zelf heb de zakjes van de groenten en het papier van de kaas bewaard voor de volgende keer dat ik boodschappen doe. Ik heb gevraagd in de winkel of het een probleem was, maar dat was het niet. Oh, ja, van de koffie (die ik los koop) heb ik het zakje ook bewaard. Ik ben benieuwd hoe ze kijken als ik daar de volgende keer mee aan kom.....

Marianne

No impact week - 1

Een paar jaar geleden probeerde Colin Beavan een jaar lang zo te leven dat hij met vrouw en dochter 'klimaatneutraal' was: geen lift, geen airco, geen koelkast, geen taxi, geen metro, noem maar op. Maar ook: kaarslicht, zelf brood bakken, de boerenmarkt, fietstochten en de rust van een huis zonder TV. Hij schreef hierover een boek: No impact man.

De komende week is het No impact week, geinspireerd op Colins zoektocht. Als we zijn benadering leggen naast die van Thich Nhat Hanh, dan vallen de overeenkomsten op. De aandacht voor het kleine en het respect voor de medemens, de planten, de dieren en de mineralen. Als beginnend boeddhist leek het mij een leerzame oefening. Iedere dag van de week is er aandacht voor een ander onderwerp, zoals afval, water, energie en reizen.

Ik heb de sangha Groningen gevraagd om deze week samen met mij door te maken. En nu gaan we met een groep van vijf mensen aandachtig door de week. Ik zal op het blog vertellen wat we tegenkomen en wat we aanpassen aan onze leefwijze om met respect naast de planten, dieren, mineralen en onze medemens te leven.

Voor het begint wil ik een stukje vertalen uit het boek Walden van Thoreau.

Het zou een voordeel zijn om primitief te leven, maar in het midden van de beschaving, al was het maar om te leren wat de bruto levensbehoeften zijn geweest en de methoden die zijn gebruikt om ze te verkrijgen; of zelfs om te kijken in de oude kasboeken van kooplieden, om te zien wat dat mensen het meest kochten in de winkels, wat ze opgeslagen hebben, dat wil zeggen, wat de meest basale boodschappen waren. Want de verbeteringen door de eeuwen heen, hebben maar weinig invloed gehad op de essentiële wetten van het bestaan ​​van de mens, zoals onze skeletten, waarschijnlijk, niet te onderscheiden zijn van die van onze voorouders.

Ik ga een week lang op zoek naar mijn basis. Lees gerust mee.

Marianne