No impact week - vervolg

Er was eens monnik die water haalde. Hij liep met haast van de bron naar het klooster en morste daarbij water uit zijn emmers. De Zenmeester, die in de buurt zat te mediteren, riep hem bij zich en vroeg hem waarom hij het water doodde. Door zonder aandacht en in haast het water te halen, maakte hij in feite het water dood. Het water verdient aandacht, het hier en nu verdient aandacht. Voedsel verdient aandacht. Onze medemensen, dieren, planten en mineralen verdienen aandacht. Volgens mij kun je niet aandachtig verspillen.

Daar gaat No impact week voor een deel ook over. Na kopen en weggooien volgen reizen en eten. Dit schreef een van de leden van de sangha:

Ik heb geen auto alles doe ik met de fiets ik heb laatst twee grote nieuwe fietstassen gekocht de oude waren kapot en op de draad versleten, verder als ik een auto nodig heb leen ik hem van een vriend en voor de rest doe ik alles met de trein en bus maar ook dit komt maar weinig voor.Als ik een auto iedere dag nodig zou hebben zou ik een elektrische auto kopen.
De groente kopen wij op de markt van de natuur groente kraam alles in papieren verpakking.
Groenteafval gaat bij ons in de compost container in de tuin er blijft bij ons maar erg weinig afval over wat in de container gaat omdat we gescheiden in zamelen papier wordt opgehaald, glas gaat in de glasbak, batterijen zijn oplaadbaar en ga maar zo door. 
Kaas bij de biologische kaasboer, als we vlees eten is dit biologisch als we wijn of sap drinken is die biologisch.

En een ander schreef:

....wat ik ook leuk vind, is dat ik een compostbak op mijn plein heb en al mijn eigen groenafval dus recycle en soms ook van de buurman. en de compostbak heb ik weer gekregen van iemand waar hij stond te niksen in de schuur. de compost gaat op mijn bakkentuin.

Ik zelf heb vooral mijn tanden moeten zetten in vervoer. Ik rijd ongeveer 500 kilometer per week voor mijn werk. Het is niet te voorkomen dat ik auto blijf rijden, maar ik heb wel nagedacht over alternatieven. Ik ga erop koersen dat ik één dag in de week thuis werk. Het Nieuwe Werken is helemaal hip, daar kan ik aan mee gaan doen. Verder zal ik proberen een carpool-maatje te vinden. Dat kan voor één dag. Twee dagen per week minder autorijden, dat scheelt toch.

Het eten was eigenlijk het leukste onderdeel voor mij. Ik heb een streekbiertje geproefd (Maallust uit Veenhuizen), brood gebakken (blijf ik zeker doen) een nieuwe streekproductenwinkel ontdekt en er een heerlijke fles kersensap gekocht. Ik overweeg om zelf yoghurt te gaan maken. Dan doe ik er vantevoren al wat honing doorheen. Lekker honingyoghurt met walnoot en peer voor mijn ontbijt.

Er blijven natuurlijk ook aarzelingen:

Ik denk wel dat het piepkleine dingen zijn die we doen. en dat is allemaal haast niets tegenover als ik een keer met het vliegtuig ga, of de hele wereld die auto rijdt en alle industriële produktie.

En er is de positieve conclusie:

Toch maar gewoon die kleine dingen doen, want vredeleven begint bij mezelf. Ik denk altijd: de beste regenbui voor de natuur is de langdurige miezerbui, een gestage verzameling heel kleine druppeltjes. En dat zijn we eigenlijk met de no impact week.

Marianne